یادداشت طلبگی | هیأتی‌ها بخوانند
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، محرم که می آید، بوی کربلا و عزاداری و اشک و بیرق می آورد. حس آرامش و غیرت و مردانگی و شجاعت همه در محرم جمع شده است و حال این مجالس عزا هستند که علمکش محرم اند. نام محرم با بچه هیئتی عجین است. از قدیم الایام مساجد محل عزای امام حسین علیه السلام و نقطه شروع حرکت حسینی بوده و هستند و امروزه با گذشت صد سال از تولد اولین حسینیه در ایران، پرچم سیاه عاشورا، به دستان بچه های هیات چرخانده می شود.
می توان اولین هیاتی عزای امام حسین علیه السلام را خود اهل بیت علیهم السلام نامید. وقتی امام سجاد علیه السلام به مدینه بازگشتند دستور عزاداری به خاندان خود داده و مردم مدینه نیز با آنان همراهی کردند و این سنت حسنه تا به امروز ادامه دارد و لحظه ای چشمی از غم جانکاه آل الله خشک نمی شود.
همین هیات بود که در مساجد و تکایا رخ نشان داد و اوج گرفت و بچه هایی را تقدیم اسلام کرد که همچنان سرخی خونشان بر تارُک انقلاب اسلامی می درخشد.
امام حسین علیه السلام هم گریه کن می خواهد و هم رهرو. هیاتی که فقط اشک بریزد و حسین حسین گوید و کاری به دور و برش نداشته باشد اصلا نمی داند هیات یعنی چه!
هیات یعنی تجمعی از مردم برای یک هدف مشترک، هیات باید آدم ساز باشد. نه فرد گرا و نه توده گرا، بلکه باید تشکیلاتی عمل کند تا به هدفش برسد.
اصلا هیات تشکیل می شود تا حسینی تربیت کند و تداوم راه عاشورا را بر دوش بکشد. چه جوانانی از همین ها هیات ها در جبهه ها به شهادت رسیدند و چه مدافعان حرمی که لباس خادمی هیات به تن داشتند.
هیات منهای ولایت هیات بی هویت است. هیات با شور و شعور حسینی اش هیات می شود و تک تک اعضا اثری بس شگرف بر دیگران می گذارند.
بچه هیئتی بر پیشانی اش خادم الحسین علیه السلام درج شده است، و هیئتی هیچ وقت جامعه اش را فراموش نمی کند. هیئت بهانه ای برای تجدید عهد و عدم فراموشی بیعت با امام زمان علیه السلام است.
فعالیت های هیئت ها غیر از به پاداری مجالس عزاداری و شادی اهل بیت علیهم السلام کارکرد های مهم دیگری دارند که با همان نیت اصیل خود یعنی ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام فعال هستند. خدمات عام المنفعه ای که می تواند بر روی انسجام فرهنگی و اجتماعی کشور اثرگذار باشد.
نقطه مشترک تمامی هیات ها چه در ایران و چه در کشورهای مسلمان دیگر، این است که همه روی ریل حسینی در حال حرکت اند و سعی در اتحاد جهانی دارند.
نمونه بارز همبستگی جهانی، یکی شدن زوار اربعینی اباعبدالله الحسین علیه السلام در ایام اربعین و موکب به موکب کنار هم، خدمات رسانی به زوار ایشان را در کارنامه خود دارند.
هیات ها می توانند یکی از آن اجتماع های سازمانی فعالی باشند که در زمینه سازی ظهور و تشکیل مقدمات تمدن اسلامی نقش مهمی را ایفا کنند.
در این میان البته برخی هیات نما هم کار را جور دیگری جلوه داده و هیات و عزاداری را منهای سیاست حسینی و علوی نشان می دهند.
هیتی هیچ وقت نسبت به اتفاقات دنیای اسلامی بی تفاوت نیست و انرژی معنوی که در هیات تزریق می کند، به تمام انحای عالم قابلیت رساندن دارد.
بسیاری از هیات مذهبی در ایران و عراق سالانه فعالیت های عام المنفعه خوبی را تدارک دیده و انجام می دهند نظیر تهیه جهیزیه برای نوعروسان، اعزام زیارت اولی ها به مشهدمقدس و عتبات عالیات، تهیه بسته های خوراکی ویژه افراد کم بضاعت و هزاران کار مفید دیگر که نشات گرفته از تفکر حسینی است.
ناگفته نماند هیئت ها نیز چندسالی است هدف برنامه ریزی دشمن برای کشیدن ترمز خدمت آن ها به انقلاب و اسلام هستند. بحث نژاد پرستی که از سوی رسانه های معلوم الحال مطرح شده و قصد در کمرنگ کردن اتحاد مواکب اربعینی را دارد، از نمونه های بارز این تلاش است.
روند صعودی قیمت سفر کربلا در این بحبوحه شرایط اقتصادی و شروع نزاع نخ نمای عرب و عجم، از برنامه هایی که می تواند ضربه بزرگی به حرکت عظیم اربعینی بزند.
البته این را نیز باید گفت هیئتی ها،سر می دهند اما عزت نه، جهاد با مال و انفس می کنند اما تکرار عاشورای دیگر را نه.
بهترین فرصت برای همبستگی بیشتر و زمینه سازی اجتماعی عظیم تر از سال های گذشته، یکپارچگی هیئت ها و دوری از نزاع های کوچک و بزرگی است که ضربه به فعالیت آن ها می زند.
چه معنی دارد در یک خیابان ده هیات به زدن تکیه و حسینیه مشغول باشد و هرکدام جداگانه فعالیت کنند؟ چرا باید برخی آفات در میان هیئتی ها ظاهر شود؟ چشم و هم چشمی جایی در خدمت رسانی به اباعبدالله علیه السلام ندارد.
هیئتی ها به هوش باشند که با شروع محرم، جریان نفاق مذهبی، ساکت نمانده و تلاش خود را برای کمرنگ کردن خط ولایت در هیات ها به کار می برد.
ان شاءالله با انسجام بیشتر هئیت ها در امسال، آخرین عاشورای حسینی و اربعین دوران غیبت را سپری کنیم، ان شاءالله /829/ی۷۰۴/س
محمدمهدی مرادی